Encyklopedia
Mistyczny śiwaizm
Śiwaizm to najstarsza religia na świecie. Wielbienie Boga Śiwy, współczującego, kładzie nacisk na potężną dyscyplinę, wzniosłą filozofię, dominującą pozycję guru oraz na bhakti-radźa-siddha jogę, która prowadzi do połączenia wielbiciela z Śiwą wewnątrz. Om.
Śiwaizm jest religią starożytną, w istocie odwieczną, ponieważ nie ma początku. To z niego wyrosło wiele religii, określanych dzisiaj mianem hinduizmu. Uczeni doszukują się początków kultu Śiwy w rozwiniętej cywilizacji Doliny Indusu, sprzed ponad 8 000 lat. Z tekstów religijnych wynika jednak, że nie było okresu, w którym śiwaizm, by nie występował. Współcześnie mówi się o sześciu głównych szkołach śiwaickich: śajwa siddhanta (Śiwa siddhanta), paśupatyzm, śiwaizm kaszmirski, śiwaizm wira, siddha siddhanta i śajwa adwajta (Śiwa adwajta). Wielkość i piękno śiwaizmu przejawia się w praktycznej kulturze, w oświeconym poglądzie na miejsce człowieka we wszechświecie oraz rozbudowanym systemie mistycyzmu świątynnego i siddha jogi. Dostarcza on wiedzy o ludzkiej ewolucji od Boga i z powrotem do Boga, o przebudzeniu duszy pod kierunkiem oświeconych mędrców. Jak we wszystkich wyznaniach, również w śiwaizmie przeważają wierni posiadający rodziny, prowadzeni przez licznych nauczycieli i świętych, którzy zmierzają do wyzwolenia ścieżką surowych wyrzeczeń. Pisma głoszą: „Dzięki poznaniu Śiwy, Pomyślnego, który zamieszkuje we wszystkich rzeczach, człowiek oczyszcza się z wszelkich nieczystości, jak podgrzewane masło, z którego wytrąca się nieczysta piana”. Om Namaśiwaja.