Encyklopedia
Dharma człowieka w różnych okresach życia
Prawo dla istoty ludzkiej, czyli aśrama dharma, w naturalny sposób oddaje dojrzewanie ciała, umysłu i uczuć. Dzieli się ona na cztery etapy: ucznia, gospodarza, starszego doradcy i religijnego samotnika. Om.
Cztery aśramy są etapami zmagań w poszukiwaniu: prawości, bogactwa, przyjemności i wyzwolenia (tzw. czterech puruszartha). Mniej więcej 25 lat życia to dla człowieka intensywny okres nauki. Około dwunastego roku życia rozpoczyna się formalnie aśram brahmaćarji, etap nabywania wiedzy i umiejętności, które człowiek wykorzysta w późniejszym życiu. Od ok. 25 do 50 roku życia trwa gryhastha aśrama, czyli życie rodzinne. Mąż z żoną wychowują dzieci, pomnażają majątek, pracują i kształcą się zawodowo, udzielają się w swej wspólnocie. Od ok. 50 do 72 roku życia trwa etap wanaprastha aśrama, czyli powolnego wycofywania się z życia publicznego. Na tym etapie człowiek dzieli się swym doświadczeniem doradzając młodszym. Po skończeniu 72 lat, w miarę pogarszania się kondycji fizycznej, człowiek w pełni dedykuje uwagę zgłębianiu pism, wielbieniu Pana i jodze. Jest to etap sannjasa aśrama, który różni się od stylu życia, jaki prezentują współcześnie mnisi w szafranowych szatach. Dharma człowieka, jak widać, służy w naturalny sposób obudzeniu, rozwojowi, dojrzewaniu i wycofaniu człowieka z doczesnego życia. Wedy mówią: „Wypełnianie powinności etapu życia, na którym człowiek się znajduje, to w istocie jest zasadą! Kto jej przestrzega wznosi się, kto ją łamie – upada!”. Om Namaśiwaja.