Encyklopedia
Istota życia według śiwaitów
Dla śiwaitów każde życie jest świętością. Każde życie jest religią. Dlatego sztuka śiwaicka i muzyka mają charakter religijny, a praca wielbiciela Śiwy nie służy wyłącznie zdobywaniu środków do życia, lecz jest także służbą dla człowieka i Boga. Om.
Każdy śiwaita zachowuje w swej praktyce pełną autonomię, a jednak każdy szuka w życiu tych samych rzeczy: szczęścia i poczucia bezpieczeństwa, miłości i docenienia, możliwości rozwoju i robienia czegoś pożytecznego. Śiwaizm zbudował kulturę, która pozwala człowiekowi spełnić te podstawowe pragnienia i pomaga zrozumieć świat i nasze w nim miejsce. Każdy wielbiciel uczy się, jak nabyć cechy niezbędne w życiu duchowym: cierpliwość, współczucie, otwartość, pokorę, pilność i oddanie. Życie wielbiciela skupia się wokół domu rodzinnego i świątyni, a siła religii wykuwa się w klasztorach i pustelniach. Śiwaizm stworzył wspaniałą sztukę i architekturę, muzykę, teatr i taniec, dał światu unikalną filozofię i naukę. Śiwaickie świątynie umożliwiają codzienne czczenie Bóstwa, księgi dostarczają wskazówek, a przewodnicy duchowi – zaawansowaną wiedzę duchową. Te trzy elementy – świątynie, księgi i przewodnicy duchowi (sat guru) – są filarami naszej wiary. Wedy głoszą: „O mędrcy, niech nasze uszy słuchają tego, co przyniesie nam zbawienie, niech nasze oczy dostrzegają to, co przyniesie nam zbawienie. Niechże nam, zatopionym w modlitwach, będzie dane silnymi członkami i zdrowymi ciałami poświęcić się bez reszty Bogu”. Om Namaśiwaja.