Encyklopedia
Księgi na temat śiwaizmu
„Te modlitewne pieśni wznosimy do mocarnego Rudry, Pana bohaterów, o spętanych włosach, by zaopiekował się naszym bydłem i naszymi pasterzami, by nakarmił nas i dał wszystkim w naszej wiosce zdrowie”.
Rygweda, 1.114.1
„Obdarz nas godziwym, szczęśliwym umysłem, dobrym i sprawnym. Dzięki niemu będziemy zdolni zawsze radować się Twoją przyjaźnią”.
Rygweda, 10.25.1
„On jest niestworzonym stwórcą wszystkich: wszechwiedzącym, nieskalaną świadomością, twórcą czasu, panem duszy, władcą pierwotnej natury i jej trzech żywiołów, wszechmocnym. On jest przyczyną wędrówki dusz, wyzwolenia, trwania w pętach czasu i przecięcia ich”.
Kryszna Jadźurweda, Śwetaśwatara Upaniszad, 6.16
„On jest w każdej twarzy, głowie, szyi, w sercu każdej istoty. On Pan, wszechprzenikający, podąża w każdym kierunku, łaskawy Bóg – Śiwa”.
Kryszna Jadźurweda, Śwetaśwatara Upaniszad, 3.11
„Purusza jest wszystkim, tym co było, tym jest i co będzie. Jest Panem nieśmiertelnego życia i tego, co wzrasta dzięki pokarmowi. W każdym kierunku zwrócone są Jego ręce i stopy, Jego oczy, głowy, oblicza, uszy. Wszystko jest w Nim, a On jest wszystkim”.
Kryszna Jadźurweda, Śwetaśwatara Upaniszad, 3.15-16
„Ten, który włada każdym łonem, Ten, w którym cały wszechświat zwija się i rozwija – to Pan, darzący łaskami, godny uwielbienia. Kto czci go takim, ten do wiecznej szczęśliwości zmierza.
Ten, który jest początkiem bogów, władca wszystkiego, Rudra, wielki wieszcz, dojrzał Złoty Zarodek, w chwili, gdy ten się wykluł, niech nas obdarzy niezmąconym poznaniem.”
Kryszna Jadźurweda, Śwetaśwatara Upaniszad. 4.11-14
On jest Bogiem mniejszym od najmniejszego, o nieskończonych formach, stworzycielem wszystkiego, w którym wszystko spoczywa. Kto pozna tego Łaskawego Boga, ten osiągnie wieczny spokój”.
_Kryszna Jadźurweda, Śwetaśwatara Upaniszad, 4.14 _
„Bez początku, trwania i końca, z natury niepokalany, potężny, wszechmogący i najdoskonalszy – takim widzi Śiwę tradycja”.
Adźita Agama, 2.2618.1
„Niezrównany, wolny od bólu, wzniosły, przenikający wszystko, nieskończony, niezmienny, niestarzejący się, niezależny – taki w istocie jest Śiwa, Pan, będący zwieńczeniem wszystkich dróg”.
Swajambhuwa Agama, 4.3
„Nie dbają o przyodziewek i ozdoby, splendor i zaszczyty. Wyrwawszy z serca wszelkie chwasty i pragnienia, posłuszni nieskalanemu Panu, niosą zagładę egoizmowi dusz i kłopotliwym upodobaniom. Tacy zaprawdę są czyści śiwaici.”
Tirumantiram, 1438
„W końcu poznałem drogę do Hary. Szukałem go na wąskich ścieżkach i zbłądziłem. A On stał wciąż przede mną niczym latarnia na horyzoncie, prowadząc mą duszę przez morze pragnień. Droga Śiwy jest pewna. Doprowadziła do Hary zastępy wielkich dusz. Boską drogą Śiwy pobożność rozchodzi się we wszechświecie. Boska droga odkrywa, przenika i trwa. Powstrzymaj swe rozbiegane myśli, intonuj świętą sylabę ‘ŚI’ i tak trwaj na drodze do Hary, a w końcu ujrzysz Pierwotne Światło”.
Tirumantiram, 1562-1563
„Jeśli udałoby ci się ujrzeć łuk Jego brwi, delikatny uśmiech na Jego ustach czerwonych niczym owoc kowaj, Jego zmierzwione włosy, mlecznobiały popiół na Jego koralowej skórze i kształtną, złotą stopę uniesioną w tańcu, wtedy warto by się urodzić nawet na tej bezkresnej Ziemi”.
Tirumuraj, 2.81.4, Appar
„Z ciałem jako świątynią, umysłem zawsze skupionym na Nim, z prawdomównością jako cnotą, z oświeconym umysłem jako Jego lingą, z miłością stopionego masła, mlekiem i świętą wodą, pozwól nam złożyć ofiarę Panu”.
Tirumuraj, Appar
„Haro, Haro! Śiwo, Śiwo, któryś skrył się głęboko w sercu kochanka, któryś sednem Wed! O bogactwo! O klejnocie! O przepiękny królu, nasz władco wielbiony przez poetów, Twój wzrok jak promienie słońca przenika całe stworzenie!”
Natczintanaj, „Hara! Śiwa…”