Encyklopedia
Księgi o znawcach Boga
„Niech słynie jako wyzwolony za życia. Wypełnił swe powinności i błogosławieństwa uzyskał. Kiedy kończy się jego żywot wyzwolonego, porzuca ciało i doświadcza wyzwolenia w Bogu”.
Śukla Jadźurweda, Paingala Upaniszad, 3.5
„Kto jest wyciszony odchodząc z tego świata, ten osiąga najwyższy blask i pokazuje się w swej prawdziwej postaci – ducha-atmana. Nauczyciel objaśnia, iż to jest nieśmiertelność, to Brahman – brak lęku, a imieniem jego jest rzeczywistość – satjam”.
Samaweda, Ćhandogja Upaniszad, 8.3.4
„Ten, kto wie, powinien człowiekowi, który zbliżył się do niego przestrzegając zasad, z wyciszonym umysłem i uspokojonymi zmysłami, ujawnić wiedzę o Brahmanie, o istocie rzeczy. Wiedzę, dzięki której poznaje się niezniszczalną prawdę – ducha.”
Atharwaweda, Mundaka Upaniszad, 1.2.13
„Nie dbając o doczesne potrzeby, zanurzeni w medytacji i skupieni na wyższej Jaźni, zmagają się, by usunąć niegodne uczynki i poddać swe ciało wyrzeczeniom. Zaprawdę, wielkimi są duszami!”
Śukla Jadźurweda, Dźabala Upaniszad, 6
„Guru, który sam odkrył swą prawdziwą tożsamość, potrafi pomóc uczniowi, który dąży do tego samego”.
Śiwa Sutry, 2.6
„Poznawaj tę wiedzę od mędrca. Okazuj mu szacunek, pytaj i służ z oddaniem, a oświecony nauczyciel wyjawi ci prawdę. A kiedy ją posiądziesz, nigdy więcej nie zbłądzisz. Dostrzeżesz wtedy, synu Pandu, że ciebie i wszystkie żywe istoty przenika ta sama jaźń (atman).”
Bhagawadgita, 4.34-35
„Korzeniem wiedzy jest osoba guru. Korzeniem obrzędu są stopy guru. Korzeniem mantry jest słowo guru, a korzeniem wszelkiego wyzwolenia jest łaska guru”.
Kularnawa Tantra, 8.1
„Serce świętego nie drży ze strachu. Wyciszywszy namiętności, raduje się niezmąconym spokojem. Nie czeka go ani śmierć, ani ból, ani noc, ani dzień, ani owoce czynu. Takiego oto stanu doświadczają ci, którzy wyzbyli się pragnień”.
Tirumantiram, 1624
„Ten, kto sam poznał swą jaźń, będzie wielbiony przez inne dusze”.
Tirukural, 268