Encyklopedia
Ganeśopaniszad
aum lanswaha nawawatu swaha nau
bhunaktu swaha wirjan karawawahaj
tedźaswinadwdhitamastu ma widwiszawahaj
aum śanti śanti śantihi
aum lannamaste ganapataje
twamewa pratjakszan tat twam asi
twamewa kewalan karttasi
twamewa kewalandharttasi
Om. Składam pokłon Ganeśi sylabą „la”.
Chroń nas obu (nauczyciela i ucznia),
nakarm nas obu, daj nam siłę.
Niech zdobyta wiedza wzmocni nas,
nie pozwól byśmy zapałali do siebie niechęcią.
Pokój, pokój, pokój (fizyczny i duchowy)!
Cześć sylabie „la”!
Panie, jesteś jedyną postrzegalną rzeczywistością,
jedynym Stwórcą, jedyną Opoką.
***
twamewa kewalan harttasi/twamewa sarwam khalwidambrahmasi
twam saksza datmasi nitjam/rytam waćmi/satjam waćmi
awa twam mamawa waktaram/ awa dhataram
awanućana anamawa siszjam/ awa paśćattat
awa purastat/ awottarattat
Jesteś jedynym Niszczycielem; jesteś każdą z rzeczy; jesteś Brahmanem.
Jesteś wieczną duszą.
Zawsze głoszę niezmienną prawdę (amryta).
Zawsze głoszę zmienną prawdę (satja). Chroń mnie, chroń mówcę,
chroń słuchacza, chroń współsprawcę, chroń posłańca,
chroń autora, chroń ucznia, który powtarza,
chroń tego na wschodzie, chroń tego na zachodzie, chroń tego na północy.
***
awa dakszinattat/awa ćorddhwattat
awadharattat/sarwato mampahi pahi samantat
twam wanmajastwańćinmajaha/
twam ananda maja stwam brahma maja stwam
saćcidananda adwitijosi/twam pratjakszam brahmasi
twam dźńanamajo widźńana majo’si/sarwam dźagadidantwatto dźajate
sarwam dźagadidam twattastiszthati
(…) chroń tego, co na północy.
Chroń to, co nad nami. Chroń to, co pod nami.
Chroń mnie wszędzie.
Jesteś mową, jesteś świadomością, jesteś szczęściem,
jesteś Brahmanem, jesteś niedwoistą szczęśliwością.
Jesteś widzialnym Brahmanem.
Jesteś wiedzą, jesteś wcieleniem wiedzy!
Jesteś wcieleniem wiedzy tajemnej. Ty stwarzasz ten świat,
a on mieści się w Tobie.
sarwam dźagadidantwaji lajameszjati
twam bhumirapo’nalo’nilo nabhaha
twam ćatwari wakpadani/twangunatrajatitaha
twandehatrejatitaha/twankalatrajatitaha
twam muladharasthito’si nitjam/twam śaktitrajatmakaha
twam jogino dhjajanti nitjam
Cały świat rozpuści się w Tobie.
Jesteś ziemią, wodą, powietrzem, ogniem, eterem.
Jesteś czterema rytmami mowy (parra, paśjanti, madhjama i waikhari).
Jesteś poza zasięgiem trzech gun (sattwa, radźas, tamas).
Jesteś poza trzema ciałami. Jesteś poza trzema stanami czasu
(przeszłością, teraźniejszością, przyszłością).
Twoją pozycja jest muladhara, jesteś istotą trzech śakti.
Nieustannie medytują o Tobie jogini.
***
twam brahma twam wisznustwam
rudrastwam indrastwam agnistwam wajustwam
surjastwam ćandramastwam brahma bhubhuwaha swarom
ganadinan purwamuććarja warna adinstadanantaram
anuswara parataraha/ arddhendula asitantarena ruddham
etattawa manuswarupam/ gakaraha purwampam
akaro madhjarupam/ anuswaraśćantjarupam
Jesteś Brahmą, jesteś Wisznu, jesteś Rudrą, jesteś Agnim, jesteś Waju.
Jesteś słońcem, jesteś księżycem, jesteś ziemią
i przestrzenią między niebem a ziemią.
Pierwszą wypowiedzianą głoską było „ga”, a drugą „anuswara”.
Pan jest ozdobiony półksiężycem i świecącymi gwiazdami.
Skoro „ga” jest pierwsze, „a” środkowe, a „m” ostatnie – „Gam” symbolizuje Ganapatiego. *
binduruttara rupam/ nadaha sandhanam sanhita sandhihi
saisza ganeśawidja/ganaryszir nryćad gajatrićczandaha
ganapatir dewata/aum gangana pataje namaha
eka dantaja widmahe wakratundaja dhimahi
tanno dantihi praćodajat/eka dantań ćaturhastampa aśankuśadharinam
radan ća waradan hastair bibhranam muszakadhwajam
„Bindu” to forma wyższa, „nada” – łączyć, a „sanhita” – połączenie.
To jest wiedza (widja) Pana Ganeśy. Ganeśa jest obserwatorem,
„nryćad gajatri” – metrum, Śri Mahaganapati – Bogiem.
Pozdrawiam Ganapatiego, na którego wskazuje głoska „ga”.
Medytujmy o Panu z jednym kłem i zakrzywioną trąbą.
Niech ten kieł pokieruje nas.
Panie, dzierżący w swej dłoni ostrze i pętlę, rozpraszający strach
i obdarzający błogosławieństwami, podróżujący na szczurze!
***
raktalambodaran śurpakarnakan raktawasasam
rakta ganha anuliptangan rakta puszpaisupudźitam
bhata anukampinan dewań dźagat karanamaćjutam
awirbhutańća srysztjadau prakryte puruszat param
evan dhjajati jo nitjan sa jogi joginam waraha
Panie o czerwonawym brzuchu, wielkich uszach, w czerwonych szatach,
o ciele posmarowanym czerwonym sandałowcem
i wielbionym czerwonymi kwiatami!
Ty, który okazujesz współczucie swym wielbicielom,
niezniszczalna przyczyno świata!
Ty, który pojawiłeś się na początku stworzenia,
oddzielony od natury (prakryti) i człowieka (puruszy).
Ten, kto nieustannie medytuje o Nim,
jest najlepszym z wszystkich joginów.
***
aum namo wratapataje namo ganapataje
namaha pramathapataje namaste’stu
lambodarajaikandantaja wighnanaśine
śiwa sutaja warada murtaje namaha
etadatharwaśirszam jo’dhite
sa brahma bhujaja kalpate
sa sarwa wighnairna badhjate
sa sarwataha sukhamedhate
sa pańća mahapapat pramućjate
sajamadhijano diwasakrytan papannaśajati
Pozdrawiam Pana ślubowań, pozdrawiam Ganapatiego.
Pozdrawiam pierwszego Pana,
pozdrawiam Ciebie
– Boga o dużym brzuchu, jednym kle,
niszczącego przeszkody,
syna Śiwy, obdarzającego błogosławieństwami,
pozdrawiam, pozdrawiam!
Kto zagłębia się w tej Atharwaśirszy,
zmierza szczęśliwy w stronę Brahmana.
Nie wiążą go żadne przeszkody.
Zrzuca jarzmo pięciu głównych grzechów.
Ten, kto czyta tę księgę wieczorem,
uwalnia się od grzechów popełnionych za dnia.
***
prataradhijano ratrikrytan papan naśajati
sajamprataha prajuńdźano apapo bhawati
sarwa tradhijano’pawighno bhawati
dharmamarthan kaman mokszhańća windati
idamatharwa śirszama śiszjaja na dejam
jo jadi mohad dasjati/sa papijan bhawati
sahasra warttanadjamjan kamadhite
tantamanena sadhajet
Ten, kto czyta tę księgę o poranku, wymazuje grzechy popełnione nocą.
Ten, kto czyta ją tak rano, jak i wieczorem, osiąga stan wolny od grzechu –
wyzwolenie.
Atharwaśirszy nie wolno udostępniać nikomu poza uczniami.
Kto zrobi to z powodu otumanienia, popełnia grzech.
Aby osiągnąć spełnienie swych pragnień, należy recytować
Atharwaśirszę tysiąc razy.
***
anena ganapati mabhiszińćati/sa wagmi bhawati
ćatur thjamanaśnańdźapati sa widjawan bhawati
brahmadja ćaranan widjanna bibheti kadaćaneti
jo durwan kurairjajati/sa waiśrawanopamo bhawati/ jo ladźairjadźati
Ten, kto skrapia ją (Atharwaśirszą) Ganapatiego, staje się elokwentny.
Ten, kto ją odmawia i pości czwartego dnia miesiąca księżycowego,
staje się uczonym.
Tak rzecze Atharwa: „Ten, kto zmierza w stronę brahmawidji,
niczego się nie obawia.
Kto czci Pana kiełkami trawy, osiąga wielkość równą
synowi Wiśrwy – Kuberze.
Kto czci Go smażonym ryżem (ladźa), zdobywa sławę i mądrość”.
***
sa jaśowan bhawati/sa medhawan bhawati
jo modakasahasrena jadźati/sa wańczita phalam awapnoti
jaha sadźja samid dhibhirjadźati/sa sarwam labhate sa sarwam labhate
asztau brahmanan samjag grahajitwa surja warćaswi bhawati
surjagrahe mahanadjan pratimasannidhau wa dźaptwa siddhamantro bhawati
Ten, kto wielbi Go słodkim mięsem (modaka), osiąga upragniony rezultat.
Ten, kto wielbi Go drewnem do ognia ofiarnego (samit)
oraz ghee zyskuje wszystko.
Ten, kto angażuje do wielbienia Ganeśy ośmiu braminów,
staje się pełen wigoru niczym Słońce.
Ten, kto recytuje modlitwę zanurzony
w wielkiej rzece lub stojąc przed bóstwem Ganeśy podczas zaćmienia słońca, staje się znawcą tej mantry.
***
maha wighnat pramućjate/mahadoszat pramućjate
maha pratjawajat pramućjate/sa sarwa widbhawati sa sarwa widbhawati
ja evan weda/ itjaupaniszat/saha nawawatu
saha nau bhunaktu/saha wirjan karawawahai
tedźaswina wadhitamastu ma widwiszawahai
aum śantihi śantihi śantihi/iti ganapatjupaniszat
Z drogi takiej osoby znikają wielkie przeszkody,
unika ona popełnienia poważnych błędów.
Uwalnia się od ciężkich grzechów (będących wynikiem niedopatrzenia).
Kto jest świadom tych rzeczy, zdobywa wszechwiedzę.
Chroń nas obu (nauczyciela i ucznia),
nakarm nas i dodaj nam sił, niech zdobyta wiedza doda nam wigoru,
niech wśród nas nigdy nie zagości nienawiść.
Pokój, pokój, pokój (cielesny, boski i duchowy).
I tak kończy się upaniszada nazwana imieniem Ganeśy.