Encyklopedia
Etap krija pada
Krija to radosne i regularne czczenie, tak wewnętrzne, jak i zewnętrzne, w domu i w świątyni. Składają się na nie: obrzędy (pudźa), intonowanie mantr (dźapa), pokuty (tapas), posty i studiowanie religijnych ksiąg. Czynności te pogłębiają zrozumienie Boga i miłość do Niego u praktykujących. Om.
Śiwaizm i wisznuizm wymagają od wiernych głębokiego oddania, które rozwija praktyka bhaktijogi. Jest to etap krija pada na drodze do oświecenia, w którym czynności religijne (sadhana) mają charakter głównie wewnętrzny, a nie zewnętrzny, jak na etapie ćarja. „Krija”, co znaczy dosłownie: czyn, obrządek, ma pobudzić świadomość Boga u wcielonych dusz i pomóc im pokonać upór intuicyjno-intelektualnego umysłu. Wielbiciel patrzy na posąg Bóstwa nie jak na kamienną rzeźbę, lecz jak na żywe uosobienie Boga. Wykonuje obrzędy nie dlatego, że musi, ale dlatego, że chce. Wielbiciel przychodzi do świątyni powodowany tęsknotą za Bóstwem. Śpiewa dla Niego z radością, przyswaja sobie mądrość Wed i innych ksiąg. Odbywa pielgrzymki i przyjmuje sakramenty, a także sumiennie przestrzega dziesięciu podstawowych zakazów (nijama). Związek wielbiciela z Bogiem jest krija – związkiem córki/syna z rodzicem, stąd etap ten bywa nazywany satputra margą. Tirumantiram wyjaśnia: „_Pudźa_, zgłębianie ksiąg, śpiewanie hymnów, powtarzanie mantr i odprawianie pokut, prawdomówność, powstrzymywanie się od gniewu i ofiarowanie pożywienia Panu i wielbicielom oraz inne oczyszczające praktyki składają się na nieskalaną drogę wiernego syna _(satputra marga)_”. Om Namaśiwaja.