Encyklopedia
Natha sampradaja
Natha sampradaja, czyli „droga mistrzów”, jest mistycznym nurtem śiwaizmu. Tradycja Natha przechowuje boskie słowa wiecznych prawd i jak osiągnąć powodzenie na drodze oświecenia.
Natha znaczy „pan, adept”, a słowo sampradaja odnosi się do żywej tradycji teologicznej. Korzenie tej chwalebnej spuścizny sięgają czasów prehistorycznych, kiedy mistycy Natha wielbili Pana panów, Śiwę, i ustanowili z Nim więź w jogicznej medytacji. Natha Sampradaja zaleca poszukiwanie skrytej boskiej jaźni-atmana, wsparte kultem świątynnym, kundalini jogą, monistycznym teizmem, wzmocnione relacją nauczyciel-uczeń (guru-śiszja), codzienną praktyką i wyrzeczeniami wedle wskazówek pism. Szkoła ta stworzyła całościowy system, który umożliwia człowiekowi rozwój od stanu uwikłania w materię do pełnego wyzwolenia.
Współcześnie istnieją dwie gałęzie Natha: Nandinatha sampradaja, którą rozsławił Maharyszi Nandinatha (ok. 250 lat p.n.e.) oraz Adinatha sampradaja, którą kierował m.in. Siddha Jogi Goraksznatha (X wiek n.e.). Tirumantiram oznajmia: „Mój niezrównany satguru, Nandinatha, wśród śiwaitów wielbiony, pokazał nam świętą ścieżkę dla odkupienia duszy. Jest to boska ścieżka Śiwy, san marga, całemu światu dana dla jego wiecznej wolności”. Om Namaśiwaja.