ŚiwaŚakti - Encyklopedia wiedzy o śiwie śakti

Trzy okrywy: anawa, karma i maja zniekształcają nasze spojrzenie. W ten sposób Śiwa celowo ogranicza naszą świadomość, co umożliwia nam rozwój w tym świecie. W podświadomej głębi naszej duszy jesteśmy wszechwiedzący jak Bóg Śiwa. Om.

Dopóki dzieci nie dojrzeją, dorośli nie wprowadzają ich w pewne aspekty swego życia. Na podobnej zasadzie Śiwa nie odsłania duszom pełnej wiedzy o świecie, lecz tylko taką, która jest im niezbędna do życia. Uwikłani w ciało, postrzegamy ten świat i nasze w nim miejsce przez pryzmat naszego jednostkowego, złudnego ego. Potrójne więzy duszy (pasza) tworzą: anawa [świadomość „ja” i „moje” w odniesieniu do fizycznego i psychicznego ciała, tożsamość postrzegana jako różna od Boga i Jego stworzenia, przyp. tłum.], karma [czyn rodzący następstwa i wiążący duszę w świecie materii, przyp. tłum.] i maja (fałszywy ogląd rzeczywistości). Świat maji (ułudy) jest polem działania, w którym dusza rozwija się poprzez doświadczenie. Karma to prawo przyczynowo-skutkowe (działania, które wywołują określone konsekwencje), które „organizuje” świat maji. Anawa to z kolei zindywidualizowana zasłona separatyzmu wcielonej duszy, źródło jej ignorancji i ograniczenia. Maja to klasa, karma to nauczyciel, a anawa to niewiedza ucznia. Te trzy liny (mala) Pan Śiwa daruje duszom, by pomóc im i ochronić je podczas nauki. Dusza może na krótko zetknąć się z wszechwiedzą Śiwy w trakcie medytacji, kiedy wnika do wewnątrz, w istotę swego istnienia. Tirumantiram wyjaśnia: „Kiedy dusza osiąga pełnię wiedzy o samej sobie, wtedy spotyka się z Śiwą. Liny (anawy, karmy i maji) znikają, krąg wcieleń zostaje przerwany, a światło mądrości wschodzi”. Om Namaśiwaja.