ŚiwaŚakti - Encyklopedia wiedzy o śiwie śakti

Ostatnio czytuję książki Osho, jak myślicie jest to prowokator czy święty?

Osho czyli Bhagavan Sree Rajneesh to bardzo kontrowersyjna postać. Odradzam bezkrytyczne przyjmowanie jego wszystkich opinii, choć prawdą jest, że niektóre jego spostrzeżenia są całkiem praktyczne. Nawet osoba niedoświadczona w duchowości sama bez problemu odpowie sobie, czy Osho to święty czy prowokator. Wystarczy poczytać w encyklopedii na tej stronie rozdział “Wielkie dusze. Mahatma” i porównać zawarte opisy świętych z życiorysem Rajneeshia.

Nie czytałem,ale nalezy pamietac o starym bengalskim przysłowiu….kazdy swiety ma swoją przeszłosc,a kazdy grzesznik przyszłosc.
Osobiscie jestem sceptykiem co do jego postaci. Jego styl nauczania,został dawno temu opisany jako jedna z 13 apasampradayi ,przez Bhaktivinoda Tahkura. Wisznuickiego reformatora. i wielkiego sadhu,ktory sam urodził sie w rodzinie bardzo oddanych Shaktów.-wielbicieli Matki Durgi.a nazwa tej apa sampradayi to Kartha Bhaja. No Tak mi jakos OSHO do tego pasi.. z nim jedyne mile wspomnienie to zart ktory zawsze w rozmowie z moim przyjacielem Yadunandanem , pada gdy rozmawiamy o szczegolnie jednej bliskiej naszemu sercu osobie.:-))))))))

Dla mnie Osho to święty :) Jeśli sięgnąć do sedna to opisuje to co inni nauczyciele, tylko na swój sposób.
Jego książki są najlepiej sprzedającymi się książkami o rozwoju duchowym na Zachodzie (choć sam żadnej książki nie napisał). W sprzedanych egzemplarzach dorównują mu tylko buddysta Dalajlama i jezuita Anthony de Mello.

A na dobrą sprawe, czy Osho pisze co innego niż Dalajlama lub de Mello? Oczywiście nie, oni wszyscy piszą o tych samych sprawach, i wskazują na tą samą ostateczną rzeczywistość i nature umysłu. Czytując ich wszystkich, jestem zadziwiony w jak różny sposób każdy z nich potrafi pisać de facto o tym samym. Oczywiście ludzie są różni, mają różną osobowość, skłonności i tendencje, i do innego typu osób trafi Osho, do zupełnie innego typu osób Dalajlama, a jeszcze do innego typu osób de Mello.

Osho jest wśród nich najbardziej hardcorowy – łamie wszystkie przyzwyczajenia, przywiązania umysłu, autorytety, schematy. Ale i on jest mały pikuś w porównaniu z innymi – np. z U.G. Krishnamurtim, który w porównaniu z nim jest jak czołg. Jak to ktoś kiedyś zauważył: “U.G. rujnuje WSZELKIE autorytety. Szczególnie te duchowe. Osho przy nim to jak Miś Uszatek w turbanie przy Bin Ladenie”.

Nie każdemu taka dorga będzie odpowiadać, dla niektórych będzie szkodliwa. Dla innych wręcz zbawienna i potrzebna. Każdy z nas jest inny i w innym punkcie swojego rozwoju.

Tutaj lista jego książek wydanych po polsku:

http://alejka.pl/c/osho-a5—ksiazki .html

DODAM:

surya108 napisał:
“Wystarczy poczytać w encyklopedii na tej stronie rozdział “Wielkie dusze. Mahatma” i porównać zawarte opisy świętych z życiorysem Rajneeshia.”

Z całym szacunkiem, ale to chyba nie jest najlepsze podejście. Bowiem nie o życiorys tu idzie, ale o nauki, nauki z których pobrzmiewa zrozumienie Prawdy.

A jeśli chodzi o życiorys to do dziś krąży wiele fałszywych informacji nt. Osho, często plotek rozsiewanych jeszcze w dawnych czasach przez purytan w USA. Jeśli te wszelkie pomówienia odstawimy na bok, a trzymać się będziemy jedynie potwierdzonych, wiarygodnych informacji, to czego się tu czepiać w tym życiorysie? Tego, że pociągnął za sobą tłumy, tego że osiągnął w życiu to co chciał, tego że żył zgodnie z tym co nauczał, tego że odniósł sukces? Doprawdy nie wiem czego mógłbym się czepić w jego życiorysie?

Chyba najbardziej wiarygodna jego biografia do odczytania tutaj na Racjonaliście: http://www.racjonalista.pl/kk.php/s,3453

No chyba że czepić się tego że go zabito (został otruty), i że miał przeciwników. Ale który guru czy nauczyciel się wtedy ostoi? Nie jestem w stanie sobie przypomnieć teraz żadnego nauczyciela który nie miałby zagorzałych przeciwników, wrogów, o którym rozpowszechniano by plotki lub o coś oskarżono (niesłusznie, bo póki nie było zarzutów prokuratorskich, to należy przyjmować, że niesłusznie) – jak tak sięgam pamięcią, a sięgam daleko, od Jezusa, po dzisiejszych przedstawicieli buddyzmu, hinduizmu czy chrześcijaństwa – to wszystkich to w mniejszym lub większym stopniu dotyka. Nawet Dalajlama ma wrogów :)